پیشنهادهای جدید غذایی و آشامیدنی در هتل‌ها و استراحتگاه‌ها یکی از مهمترین استراتژی‌هایی است که نظر توریست‌ها را جلب می‌کند و درآمد آن‌ها را افزایش می‌دهد. در بحبوحه بحران جهانی کرونا که تعداد مسافران از گذشته کمتر شده، صنعت هتلداری باید بسته‌های وسوسه‌کننده‌تری به مشتریان عرضه کنند؛ در تصورات قبلی خود تجدیدنظر کنند؛ به فکر طراحی فضاهای جدید باشند تا بتوانند تجربه گردشگران را بهبود ببخشند. این یعنی مدرن‌سازی تجربه میهمان. راه‌حلی بالقوه موثر، ساده و دسترس که در بلندمدت جواب می‌دهد.
امیدواری‌‌های صنعت هلتداری
صنعت هتلداری با چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی روبرو است. حتی بیش از همه‌گیری ویروس کرونا هم پلتفرم‌های اجاره خانه و اقامتگاه‌های محلی بازی را از چنگ آن‌ها درآورده بودند. حالا اما همه اعضای زنجیره اقامت و اسکان در خط شروع قرار گرفته‌اند. برای هتل‌ها اما کار سخت‌تر است. راه‌حل‌هایی مثل تخفیف و سرویس‌های اضافه و اختصاصی دیگر تکراری شده و تقریبا می‌توان گفت خریداری ندارد و برای گردشگران نیز رفتن به هتل به کاری طاقت‌فرسا بدل شده است. یک دلیل ساده برای این وضعیت پوست‌اندازی صنعت گردشگری است که عمومی‌تر شده و گردشگران نیز در مقایسه با گذشته تعامل و پیوند عمیق‌تر با مقاصد را طلب می‌کنند. اگرچه از برخی جهات شیوع ویروی کرونا به اصطلاح صنعت هتلداری را نونوار کرده، بیش از این‌ها لازم است
توصیه‌ای که کارشناسان به هتل‌ها می‌کنند این است که برای باقی ماندن در گردونه رقابت، در برخی عادت‌های سابق خود تجدیدنظر کنند و به اصطلاح رگ خواب گردشگران را بشناسند و استراتژی‌های جذب را وارد فازهای جدید کنند. خدمات غذایی و آشامیدنی یکی از بهترین گزینه‌هایی است که به گفته تحلیلکران تجدیدنظر در قواعد آن راهی رو به روشنایی را برای هلتداران باز می‌کند و نه‌تنها آن‌ها را با تغییرات ماه‌های گذشته سازگار کرده و چه بسا عقب‌ماندگی‌های گذشته را جبران کند.
مدرن‌سازی تجربه میهمانان با تجربه بدون تماس
ما در عصری تازه زندگی و سفر می‌کنیم. عصری که در آن شاهد پایان سرویس اقامت و اسکان به سبک سنتی هستیم. گردشگران و میهمانان به دنبال روش‌های بدون تماس برای صرف غذا هستند و این نکته‌ای است که به نظر می‌رسد صنعت هتلداری سال‌ها از آن غفلت کرده است. وقتی می‌گوییم غفلت، منظورمان فراموشی به معنای مطلق کلمه نیست. امروزه اگر به بازار املاک هم سر بزنید یا پلتفرم‌های اجاره خانه یا اقامتگاه را در نظر بگیرید، خدمات اتاق کامل را جایگزین روش‌های سنتی هتل‌ها کرده‌اند.
سال‌هاست روش کاری هتل‌ها این است که از میهمانان‌شان می‌خواهند در ساعات مشخصی برای صرف غذا به غذاخوری مراجعه کنند و فرآیند آن‌چنان جا افتاده که آژانس‌های مسافرتی نیز در تبلیغ پکیج‌های سفر خود قید می‌کنند که مثلا «شام را در محیطی رویایی با موسیقی زنده صرف می‌شود» یا «فضایی مشرف به دریا و ارتفاع» را جزء خدمات ویژه خود معرفی می‌کنند. نوعی بسته‌بندی سنتی که گرچه مسافران و گردشگران با آن آشنا هستند، امروزه دیگر مجبور نیستند آن را بپذیرند. گفته می‌شود صنعت هتلداری باید خدمات خود را در بسته‌بندی‌های جدید و خلاقانه عرضه کند تا مدرنیزه کرده تجربه میهمانان محقق شود.
شاید وقت آن رسیده که هتلداران کمی هزینه کنند و طراحی داخلی و دکوراسیون هتل‌ها را تغییر دهند و آژانس‌های مسافرتی نیز شاخص «فضای قابل توجه اقامتی» را در تبلیغات و پیشنهادهای انگیزشی خود اضافه کنند
چه شروعی بهتر از غذا و نوشیدنی. خورد و خوراک همیشه جزء جدایی ناپذیر صنعت گردشگری بوده و یکی از روندهای آینده‌دار این صنعت هم هست. عجیب این است که صنعت هتلداری تاکنون متوجه این تغییر بزرگ نشده است. شیوه‌های سرو غذا و پیشنهادهایی که در منوها گنجانده می‌شود، بهترین راه برای بهبود تجربه گردشگران و میهمانان در زمان اقامتشان است و اگر به درستی اجرا شود، احساس ارتباط با رستوران‌های محبوب میهمانان را در خاطره‌شان زنده می‌کند. این استراتژی اساسی‌ترین مرحله ایجاد تغییر و مدرن‌سازی تجربه میهمانان در صنعت هتلداری است که اپراتورهای مسافرتی نیز خیلی زود خود را با آن هماهنگ می‌کنند. گزینه‌های بیشتری هم در دسترس است.
برای مثال گردشگران امروزه به محیط زیست بیشتر اهمیت می‌دهند و بالتبع منوهای بدون کاغذ علاوه بر اینکه از نظر آن‌ها سازگاری بیشتری با محیط زیست دارد، موجب صرفه‌جویی در هزینه‌های هتلداران نیز می‌شود. دقت کنید این‌ها راهکارها اگرچه ممکن است پیش‌پاافتاده یا سطحی به نظر برسند، توجه گردشگران و میهمانان را جلب می‌کند و در بلندمدت نیز منجر به رضایت‌‌مندی آن‌ها می‌شود.
انعطاف‌پذیری در تغییر منو و استفاده از کدهای QR متصل به تلفن‌های هوشمند نیز به سرعت مورد استقبال مهمانان قرار می‌گیرند. با اینکه ممکن است دل کندن تمام میهمانان از منوهای سنتی سخت باشد یا پرریسک به نظر برسد اما این تغییرات در راستای مدرن‌سازی تجربه میهمانان است و به طور قطع در آینده انتظارات آن‌ها را نیز از همین مسیر راهبری خواهد کرد.
مدرن‌سازی تجربه میهمانان با فضای بزرگ‌تر اما شخصی‌تر
اجتماعی شدن صنعت توریسم و همه‌گیری بیماری کووید 19 باعث شده تا گردشگران درباره جایی که پول خود را خرج می‌کنند، بیشتر فکر کنند و شاید هم قانع شوند که جوامع محلی را دریابند. در هتل‌ها نیز میهمانان انتظار دارند که نوع و کیفیت غذا یا نوشیدنی که در هتل‌ها عرضه می‌شود، به رستوران‌ها و اقامتگاه‌های محلی شباهت داشته باشد. میهمانان مایلند هلتداران برای تهیه مواد اولیه رستوران‌های خود به جای شبکه‌های تولید و مصرف انبوه، به بازارهای محلی‌تر مراجعه کنند یا در لیست غذاهایی که به آن‌ها داده می‌شود، چشم‌شان به غذاها و نوشیدنی‌های محلی مناطق خاص هم بخورد.
میهمانان همچنین می‌خواهند در مکانی غذا بخورند که بتوانند با خیال راحت از سایر مهمانان فاصله بگیرند یا سرو غذا برای آن‌ها در اتاق‌ها و سوئیت‌هایشان ممکن باشد. توصیه می‌شود هتل‌ها و توراپراتورها بیشترین تمرکز خود را برای به حداکثر رساندن فضاهای باز هتل‌ها و رستوران‌ها بگذرارند. از نظر مدرن‌سازی تجربه میهمان، هتل‌هایی که به راحتی با فضای داخلی بزرگ و باز کنار می‌آیند، خوش‌اقبال‌ترند و در موقعیتی برتر قرار می‌گیرند. میهمانان امروزه فضای شخصی اما بزرگ‌تر را ترجیح می‌دهند و از اینکه محصور در اتاق‌ها و سوییت‌هایشان باشند، آزرده خاطر می‌شوند.
راه‌حل‌هایی مثل تخفیف و سرویس‌های اضافه و اختصاصی دیگر تکراری شده و تقریبا می‌توان گفت خریداری ندارد و برای گردشگران نیز رفتن به هتل به کاری طاقت‌فرسا بدل شده است. یک دلیل ساده برای این وضعیت پوست‌اندازی صنعت گردشگری است که عمومی‌تر شده و گردشگران نیز در مقایسه با گذشته تعامل و پیوند عمیق‌تر با مقاصد را طلب می‌کنند
مکان‌های بزرگ نشیمن خارج از اتاق، پیشنهاد جذاب دیگر در مدرن‌سازی تجربه میهمانان است. شاید وقت آن رسیده که هتلداران کمی هزینه کنند و طراحی داخلی و دکوراسیون هتل‌ها را تغییر دهند و آژانس‌های مسافرتی نیز شاخص «فضای قابل توجه اقامتی» را در تبلیغات و پیشنهادهای انگیزشی خود اضافه کنند. بهانه هم که جور است: فاصله‌گذاری این روزها به گوش همه آشناست و کیست که دنبال آن نباشد.
مدرن‌سازی تجربه میهمانان با فروش مواد غذایی و آشامیدنی محلی
از آنجا که میهمانان هتل‌ها همه چیز را با خانه و مکان‌های مورد علاقه‌شان مقایسه می‌کنند، به راحتی می‌توان این تجربه را برای آن‌ها زنده کرد. میهمانان از صرف ناهار یا شام در خانه و پشت میز لذت می‌برند و بنابراین می‌توان با قراردادن یک میز غذاخوری بزرگ در اتاق محل اقامت، حضور آن‌ها را لذت‌بخش‌تر کرد. رستوران‌های هتل با ارائه پیشنهادهایی مانند صرف غذا در رستوران‌های محلی خارج از شهر و کمپ‌های توریستی یا دادن منوهای فصلی، خاطره رفتن به تعطیلات را برای میهمانان زنده کنند.
پیشنهاد دیگر این است که صنعت هتلداری در راه مدرن‌سازی تجربه میهمانان بیش از پیش خودشان را محلی نشان دهند. این بدان معنا نیست که لوکس بودن و کوشش برای گرفتن ستاره‌های بیشتر برای نام و برند خود را فراموش کنند، بلکه منظور این است که به سبک اقامتگاه‌های محلی در شهرهای کوچک و روستاها سرویس بدهند یا دست‌کم شعبه‌هایی را در مناطقی دور از شهرها بازگشایی کنند یا با اقامتگاه‌های روستایی و محلی قرارداد همکاری منعقد کنند. بسته‌بندی و فروش محصولات محصولات خاص ارگانیک و محلی نیز گزینه‌ای دیگر است که جلوه خوبی دارد و با مدرن‌سازی تجربه میهمانان همخوانی دارد.
واقعیت این است که صنعت هتلداری بیش از دیگر اجرای اکوسیستم گردشگری به تحرک و چابکی نیاز دارد و لازم است در راه دستیابی به بازارهای جدید خلاق‌تر و زیرک‌تر باشند. بیراه نیست اگر بگوییم این صنعت با هرچقدر محلی‌تر و خودمانی‌تر شود و به مدرن‌سازی تجربه میهمانان تن بدهد، زودتر دوران گذار فعلی را پشت سر خواهد گذاشت. فراموش نکنید مدرن‌سازی تجربه میهمانان تنها یک قدم رو به جلو است اما همزمان یک قدم هم به روشنایی نزدیک‌تر است.
